بازگشت به

صفحه اصلي

بازگشت به

فهرست صفحات ادبيات و هنر پاسارگاد

 

نجات پاسارگاد

بانو توران شهرياري

 

درودي  فرستم ز  ژرفاي  جان

به  پاسارگاد  فلک آستان

 

به گهواره  نيکي   و  داد  و  مهر

که در خاک آن ، مهر  بنهفته چهر

 

بشد آن گرامي  مکان ، پاي تخت

به دوران کوروش ، شه نيک بخت

 

ز تخت جم آنجا  قديمي  تر  است

نمادي   از  ايران  يزدان فر  است

 

غنوده  در آن کوروش  نامدار

که  نامش  بود  مايه   افتخار

 

ابرمرد و آزاده اي  راستين

بود  لوح  او  ،  فخر  ايران زمين

 

چنان لوحه اي  تا ابد سرمدي  ست

نمايان گر  فره  ايزدي  ست

 

نخستين پيام حقوق بشر

ز کوروش بود ، بخردي  دادگر

 

به گيتي  اگر شد کنون راهکار

به ايران شد اجرا در آن روزگار

 

بر آ ن جاودان هست چشم جهان

بود  روح  فرهنگ  ايران در آن

 

نه آن جايگه مظهري  سنگي  است

نشاني  ز ميراث فرهنگي  است

 

خطر گر کند رو  به  پاسارگاد

دريغا  که  ويران  شود آن  نماد

 

اثر هاي  ديري نه از باستان

نهان است آن جا  ز ديرين زمان

  

کهن مرودشت است در خاورش

بود دشت مرغاب هم در  برش

 

کنارش بود تنگه اي  ديرمان

که  تنگ بلاغي   بود  نام آن

 

اگر  سد سيوند  بر پا  شود

چه دردانه ها کز کف ما  شود

 

کهن تنگه اش مي  رود  زير آب

اثر هاي   نابش  بگردد  خراب

 

در يغا   که    گهواره    افتخار

شود همچنان ارگ بم ، تار  و  مار

 

خداي  جهان دار ، هرگز مباد

رود  از کف     آثار  پاسارگاد

 

که بر جاي   مانده ست  زان  روزگار

از  آن  روزگاران  بود  يادگار

 

مپندار  ارج  و  بهايش کم  است

که  ميراث فرهنگي   عالم  است

 

چو  يونسکو  آن را  گرامي   شمرد

هم  آن  را  از آثار نامي  شمرد

 

در  ايران زمين  تاکنون  شش  اثر

بود  جزو  ميراث   نوع  بشر

 

يکي  تخت جم ، ديگري   شوش دان

سپس هست ميدان نقش جهان

 

چهارم بود پهنه  ارگ بم

که  ناگه  فرو رفت  در کام غم

 

بود  پنجمين جاي   پاسارگاد

ز دور زمانه گزندش مباد

 

ششم هست آذرگشسب عزيز

که آتشگهي    بود در  شهر  شيز

 

از اين هاست روح وطن پر توان

از اين ها بود وامدارش جهان

 

همين هاست ميراث ملي  ما

نشان شکوه جبلي  ما

 

نه تنهاست ميراث ايرانيان

بود افتخاري  براي  جهان

 

اگر ارگ بم  شد به يک دم به باد

مبادا  چنان  ارگ  ، پاسارگاد

 

دريغا  اگر آن نيا يادگار

شود محو  از  صفحه روزگار

 

چو  ارگ  از  زمين لرزه اي   شد  پريش

در  اين جاست  تخريب  با  دست خويش

 

ببايد در  اين باره  انديشه کرد

خرد ورزي   و  مهر  را  پيشه کرد

 

ببايد     بيابيم       راه نجات

که حفظش کند به ز آ ب حيات

 

چو  آن جا  نمادي   حماسي   بود

فرازي   از ايران  شناسي   بود

 

مبادا ، مبادا ، مبادا ، مباد

غم انگيز  و  ويرانه  ،  پاسارگاد

 _____________________________

به مناسبت هفتم آبان ماه، روز جهاني  کوروش بزرگ و فاجعه ملي  احداث سد سيوند

 

Greatirancenter@yahoo.com