عيد بزرگ ايرانيان، يلداي مهر و روشنايي، شاد باد
نه حمله اسکندر، نه تهاجم اعراب، و نه ويرانگري هاي مغول، و نه فشار نيروهاي ديگر، در اين قرن هاي بلند تاريخ هيچ کدام نتوانسته اند بسياري از ارزش هاي ملي و فرهنگي ايرانزمين را نابود کنند. اين ارزش ها از آنجايي ماندگار شده اند که ريشه در باور به انسان و اهميت حضور او و پيوند تفکيک ناپذيرش با طبيعت دارند. اين ارزش ها خود را از اعماق تاريخ تا به امروز کشانده و همچنان زنده و بيدار در کنار ما حضوري دلنشين دارند.
يکي از اين يادگارهاي زنده و پوياي فرهنگ ايراني «يلدا» ست، شبي که از يکسو تولد ميترا، خداي حافظ نور، روشنايي، نظم و پيمان است و، از سوي ديگر، تولد مهر يا نجات دهنده اي است که از مهرباني، و شادماني مي آيد، بر هيولاي تاريکي، ظلم، اندوه، و بي قانوني و پيمان شکني مي تازد و بر آن پيروز مي شود. يعني اين باور که: انسان سزاوار گرما، مهرباني، آرامش و شادماني ست.
قرن هاي قرن است که مردمان ايرانزمين تولد اين مهر نجات بخش را جشن گرفته اند، گاه در نيايشگاه ها، گاه در خيابان ها و کوچه ها، گاه ـ از ترس محتسب ـ در مخفي گاه ها، و گاه در خانه ها و در کنار آتشي که روشن کرده اند و شادمانه به انتظار خورشيدي نشسته اند که مي آيد و تاريکي و ظلم و اندوه را مي شويد و مي برد و آنچه از گذارش باقي مي ماند همه شادي است و روشنايي و مهر.
کميته بين المللي نجات پاسارگاد، همراه با شادباش عيد بزرگ يلدا، و در سالگرد تولد مهر، يک بار ديگر ضرورت حفظ و نجات پاسارگاد را يادآوري مي کند؛ يادمان باشد که دشت پاسارگاد يکي از اولين جايگاه هايي است که مادران و پدران ما در آن هر ساله بلندترين شب سال را جشن مي گرفتند و منتظر مي شدند تا خورشيد خستگي ناپذير نجات دهنده، از دل سنگ و تاريکي پيدا شود و زمين را به سوي بهار و تازگي ببرد.
ما از همگان مي خواهيم که در کنار جشن و شادماني اين عيد بزرگ ايراني، به ياد پاسارگاد و ديگر گنجينه هاي ملي و بشري ايرانزمين باشند و از غرق شدن و ويراني آنها با همه ي توان شان جلوگيري کنند.
با مهر و احترام
دسامبر 2006
کميته بين المللي نجات دشت پاسارگاد