|
آيا شما هم نامه ي سرگشاده را امضا کرده ايد؟
|
محمد عارف پيشگويه پيشکش به ياران ايران و پاسارگاد، نماد عاطفۀ تاريخي ما ايرانيان
بيست و هشت قلعۀ موريانه دوازده برج دهان بسته رديف درخت هاي نقرس صف سروهاي کت بستۀ سرافرازي در ميدان زنجير و تازيانه و انسان هاي حلق آويز از منقار حواصيل هاي سيري ناپذير در سايۀ آنچه گس، آنچه گمراه، هرآنچه خاکستر.
دريا به دريا نهر به نهر کاسه به کاسه خون ِ دانشجو جانگدازۀ کارگر حليم مغزهاي فرهيخته.
کوهستان به کوهستان دره به دره قله به قله بازو در بازو شريان در شريان جوبارۀ عمر مردماني که هيچ خدا و شيطاني را برده نبوده اند هرگز.
پنجره هاي آهي ممتد که به دهان تاريک پيرزني مي مانند گشوده به دشنامي تلخ رو با پايتخت دلهره هايي صامت.
هرگز هرگز نام کوچک ملتي ست پروردۀ آغوشي با نام بزرگ "آري رهايي"؛ هرگز هرگز طريقت مردماني ست سرخگونه به آتش پيوند؛ هرگز هرگز نام گلي ست که امسال خواهد شکفت در هر باغ و در گره مشت هر انسان.
12 اسفند ماه 1385، کلن، آلمان
|