به ياد ايرانشناسي شيفته ي ايران     

دوازدهم شهريور (1348 - 1969) مصادف است با سالگرد مرگ پروفسور آرتور پوپ، يکي از مشهورترين ايرانشناسان ايران. نظرياتي که در مورد پروفسور پوپ وجود دارد، به خصوص پس از انقلاب، بسيار ضد ونقيض است. عده اي او را عاشق ايران و شيفته فرهنگ ايراني مي دانند. سال ها زندگي او در ايران و حتي دفن او در ايران، که بنا بر وصيت خودش انجام شد، براي خيلي ها نشانه عشق اين دانشمند ايرانشناس است؛ اما برخي او را چپاولگر آثار باستاني ايران مي دانند (و اين را بدليل خريدهايي مي دانند که او در جواني و در ابتداي ورود و آشنايي اش با ايران براي موزه هاي دنيا داشت). در عين حال، نزديکي او با دولت هاي قبل از انقلاب و به خصوص محبوبيتي که در نزد خانواده سلطنتي پهلوي داشت او را مغضوب انقلابيون قرار داد تا جايي که بلافاصله پس از انقلاب به مقبره او حمله کردند تا آنجا را ويران کنند. اما مردمان اصفهان که پوپ را دوست مي داشتند مقابل اين تخريب ايستادند. با اين همه، آرامگاه او تا سال ها تبديل به انبار شهرداري شده بود تا اينکه، پس از چند سال، دوباره به آن سر و ساماني دادند. با اين که آرامگاه او اکنون مورد توجه توريست ها و مردمان علاقمند است اما به نظر مي رسد که هنوز جزو اماکني نيست که شهرداري اصفهان و دولت علاقمند باشند که به آن توجه شود. گفته مي شود که يکي از دلايل شهرت و محبوبيت پوپ در ميان مردم اصفهان و اصولا ايران از آنجايي شروع شد که او ميان سي و سه پل اصفهان در خيابان خوابيد تا مانع عبور ومرور اتومبيل ها و در نتيجه تخريب آن منطقه شود. به هر حال آن چه مسلم است پوپ نقش موثر و به سزايي در آشنا کردن و شناساندن آثار باستاني و فرهنگي ايراني در دنيا داشته است و ايرانيان يادش را گرامي مي دارند.

آرامگاه پروفسور آرتورپوپ و خانم دکتر فيليس آکرمن، همکار و همسراو  در اصفهان